Test Motorola V3xx

Obsługa i ergonomia.

Jakość wykonania Motoroli V3xx jest bardzo dobra. Materiały użyte do wykonania obudowy są bardzo dobrej jakości. W telefonie nic nie skrzypi a odchylana klapka pewnie trzyma się korpusu.

Umieszczony pod ekranem joystick nawigacyjny oraz cztery klawisze funkcyjne służą do obsługi menu telefonu. Klawisze joysticka można tak zaprogramować, żeby uruchamiały one dowolne funkcje

telefonu. Podobnie jest z klawiszami funkcyjnymi.

Menu główne składa się z 12 pozycji ilustrowanych animowanymi ikonkami.
Wewnętrzny wyświetlacz telefonu ma rozdzielczość 240×320 pikseli. Jest to obecnie norma wśród telefonów komórkowych z wyższej półki. Jasność i kontrastowość ekranu oraz liczba wyświetlanych

kolorów powodują, że obraz jest czytelny nawet przy bardziej intensywnym oświetleniu. Zewnętrzny wyświetlacz jest również kolorowy i ma rozdzielczość 96×80 pikseli. Pokazuje on takie informacje

jak stan naładowania baterii, siła sygnału, godzina i data a w przypadku nadejścia rozmowy – nazwę dzwoniącego i przypisane do niego zdjęcie.

Wspólne gniazdo do podłączania zestawu słuchawkowego kabla oraz ładowarki chronione jest przed kurzem przy pomocy odchylanej klapki. Każdorazowe mocowanie się z gumową zaślepką nie jest jednak

zbyt wygodne.

Podsumowanie
Motorola V3xx posiada prawie wszystko co powinien mieć telefon z górnej półki. Szybka transmisja HSDPA pozwala na cieszenie się internetem, którzy często jest szybszy niż ten oferowany przy łączach stałych. Odtwarzacz MP3 w połączeniu z kartą pamięci o dużej pojemności pozwalają na wielogodzinne słuchanie muzyki. Całość zamknięta została w zgrabnej i eleganckiej obudowanie o bardzo dobrej jakości wykonania. Wśród minusów wymienić można brak radia oraz funkcji głosowego wybierania numerów.