Android dla jednych jest przejawem świeżości i konkurencji na rynku mobilnych systemów operacyjnych dla innych niedopracowanym chłamem a dla jeszcze innych ciekawostka interesująca jednak nie na, tyle aby po nią sięgnąć .

Nie mniej jednak jak by na to nie spojrzeć android wdarł się szturmem na rynek smartphoneów. tabletów i laptopów.Już dziś android zaczyna rywalizować jak równy z równym z takimi systemami jak Windows Mobile, Symbian, iOS, Blackbery czy Palm os…
Dynamiczny rozwój tego ciekawego i otwartego systemu operacyjnego jest wspierany przez kilku potentatów komórkowych, którzy co prawda asekurują się produkcja telefonów z innymi systemami operacyjnymi jednak mówią jednoznacznie ze siła napędową androida jest jego właściciel firma, Google który wykłada nie małe pieniądze na jego promocje i ciągły rozwój.

Motorola,HTC, Samsung to czołowi gracze wspierający siłę androidowych smartphoneów.
Patrząc na pierwsze telefony z androidem miało się wrażenie, że jest to toporny linux przeniesiony na platformę mobilną, całość sprawiała wrażenie topornego nieopierzonego ptaka z wielkimi perspektywami i możliwościami jednak wykonanie i obsługa były lekko mówiąc archaiczne i mało pociągające.

Szczególnie krzywo na androida patrzyli wielbiciele symbiana i iOs-a, którzy twierdzili, że jeszcze dużo wody upłynęło zanim z brzydkiego kaczątka… Mylili się, bo rozwój androida stał się szybki i dynamiczny za sprawa niskiej ceny telefonów i różnorodności aplikacji oraz modernizacji interfejsu, system stał się powolutku kultowy i dołączył do grona wielkich wykańczając naburmuszoną konkurencje… Równie sam system zrobił ogromny krok milowy od topornej wersji 1.6 do nowej szybkiej i atrakcyjnej 2.2 (froyo).

Dla mnie spotkanie z androidem nie rozpoczęło się zachwytem. Patrząc i bawiąc się modelem G1 poczułem rozczarowanie po przygodzie z Symbianem i iOSem, coś tu było nie tak jakoś tandetnie prosto, topornie i mało intuicyjnie jakbym wrócił do javowego koszmaru z przed kilku lat…

Teoretycznie system miał być łatwy i intuicyjny, ja tego nie czułem może po prostu przeraziła mnie inność tego systemu i dopiero spotkanie z wersją 2.1 przekonało mnie do dłuższej zabawy tym systemem i sprawdzenia jego wszystkich możliwości, niewątpliwie podoba mi się otwartość tego systemu (jailbreaku), czy podpisywania aplikacji jak to miało miejsc w iOS czy Symbianie…

Elegancki interfejs, wreszcie dopracowane ikony i logiczne rozmieszczenie funkcji, lepsza personalizacja ekranów i modułu wyszukiwania.

Po premierze iPhone 4 wydawało się ze Apple postawiło dość wysoko poprzeczkę szczególnie, jeśli weźmiemy pod uwagę ekran telefonu oraz specyfikę współpracy pamięci, procesora z oprogramowaniem, wszystko nastawione na jak największa wydajność systemu…Premiery kolejnych telefonów z androidem na pokładzie nie wzbudziły spodziewanego zainteresowania ze strony klientów.

HTC Hero, Motorola Droid, Droid X, HTC EVO 4G, HTC Nexus One, wszystkie te telefony miały teoretycznie wszystko, ale czegoś im jednak brakowało czegoś niewypowiedzianego i czegoś, czego zobaczyć nie można a jest swoistą duszą telefonu… Jak pokazał iPhone telefon nie musi mieć wszystkiego, ba nie musi mieć podstawowych rzeczy, aby stał się kultowym przedmiotem pożądania. Magia loga, intuicyjna obsługa, podstawowe i łatwe funkcje obsługi, dobra reklama, marketing to wszystko tworzy legendę na długo przed premierą urządzenią …

Zaraz po premierze iPhone 4, Google i HTC zapowiedziały pojawienia się smartphoneów nowej generacji już we wrześniu, które stanowią nowy standard dla mobilnych urządzeń z androidem, klasa sama w sobie ?!…

Hmm można spodziewać się sporego zamieszania, jeśli standardem będzie wyświetlacz o rozdzielczości 1024x 768 określany jako standard przy wielkości czterech cali dla ekranu, standardem dla procesorów będzie Snap Dragon 1,2 GHz a dla bardziej wymagających urządzeń będzie to Snap Dragon taktowany 2GHz zegarem, wykonany w technologii dwurdzeniowej!!!
Procesory znane kilka miesięcy temu z laptopów i tabletów wkraczają do urządzeń trochę większych od paczki papierosów …

Jeśli te buńczuczne słowa staną się faktem, Apple będzie musiało przygotować coś o wiele lepszego, niż iPhone4 pod względem wydajności w grach i przy odtwarzaniu i nagrywaniu video w jakości HD a nawet Full HD…

Rynki azjatyckie już dziś są zalane tabletami i smartphoneami z androidem na pokładzie, których wykonanie, jakość oraz funkcjonalność jest o wiele lepsza niż ta, która prezentuje iPad, który podobnie jak iPhone 2G, nie ma prawie niczego, ale i tak stał się magia już przed premiera …

Wydaje się, że Google musi popracować nad marketingiem mniejsza ilością produktów i lepszym ich dopracowaniem, ale z drugiej strony polityka Google wydaje się być logiczna – liczy się dotarcie, tak jak w przypadku PC-tów, do jak największej liczby producentów i użytkowników, co powoduje relatywny spadek ceny i podniesienie z czasem jakości produktów. Rynek azjatycki wydaje się bardziej chłonny i łatwiej przyjmuje tanie wszystko mające smartphone-y…

Rynek europejski i amerykański rządzi się innymi prawami tutaj jakość wydajność i łatwość obsługi stanowi o powodzeniu danego produktu popartego doskonałym marketingiem szeptanym i pobudzaniem apetytów klientów kontrolowanymi przeciekami!!!

Sukces iPhona leży po stronie ulokowania go na wysokiej półce gadżetów, sukces androida uzależniony jest od popularności wśród klientów, którzy wymagają dużo za rozsądna cenę…Prędzej czy później dojdzie do konfrontacji tych dwóch platform mobilnych, bowiem Google chce zaistnieć wśród smartphonoeów z wyższej półki. Wydaje się to celem ambicjonalnym, ale patrząc na poczynania Google może się to urzeczywistnić.

Google na wszystkich swoich poletkach (Google search, Chrome, Google Map, Google Mail…) startował praktycznie od zera podpatrując konkurencje, aby po chwili objąć prowadzenie i pokazując zziajanej konkurencji swoje plecy, najważniejsza rzeczą wśród produktów Google jest ich teoretyczna darmowość. Teoretyczna, bowiem każdy produkt googla wspierany jest rozbudowanym systemem reklamy…Mimo to reklama ta nie jest aż tak nachalna i uciążliwa i da się z nią żyć a nawet nie spostrzegać jej obecności.

Długo myślałem jak połączyć wygląd iPhone z Androidem i tutaj z pomoc przyszedł mi program iPhodroid …. Który umożliwia instalacje Androida na iPhone 3G (tylko!) . Mimo iż Android nie jest przystosowany do komfortowej współpracy z podzespołami umieszczonymi w iPhone, telefon z androidem sprawuje się całkiem dobrze, widać, co prawda ze pojemnościowy ekran iPhone nie jest przygotowany do pracy z Androidem.

Instalacja, Androida na iPhone 3G (dla zaawansowanych):

Aby instalacja przebiegłą bezproblemowo będziemy potrzebowali:

    a. iPhone 3G z systemem operacyjnym iOS 3.1.x – 4.0 (po Jailbreaku- jak wykonać Jailbreak iOS 4 zapraszam tutaj : https://www.telix.pl/artykul/iphone-os-4-jailbrek-w-formie-praktycznej-0,35196.html)
    b. Karta SIM Niezabezpieczonej kodem PIN (jest to ważne!)
    c. Komputera pracującego z Mac OS lub Linuxem (może być PC z zainstalowanym Linuxem), Linux pobierzemy tutaj: http://ubuntu.pl/pobierz.php
    d. Programu, iPhodroid R12, który można pobrać tutaj: http://code.google.com/p/iphodroid/downloads/list
    e. Program OpeniBoot do pobrania tutaj : http://www.megaupload.com/?d=MV87JTWJ
    f. Program do przesyłania plików typy FTP (SSH) : Win SCP, CyberDuck : http://cyberduck.ch/ lub PhoneView (mac) do p0brania tutaj: http://phoneview.softonic.it/mac
    g. Program Open SSH zainstalowany na iPhone (do pobrania z Cydii- był nam potrzebny do Jailbreaku)

Instalacja :

Ok. mamy wszystko a wiec czas zabrać się do pracy i zainstalować Androida 2.2 Froyo na iPhone 3G.Prosze pamiętać, że wszystko, co robicie, robicie na własne ryzyko (jeśli nie czujecie się pewnie, nie znacie się, nie podejmujcie ryzyka instalacji!!!), A wszystkie podane tutaj informacje są zamieszone w drodze informacji.

    1. Otwieramy klienta SSH (WinSCP, CyberDuck…)
    2. Hasło do otwarcia sesji z iPhone to:alpinie (chyba, że je zmieniliście, co jest sugerowane)
    3. Przechodzimy do ścieżki : private/var
    4. Tworzymy nowy folder o nazwie Firmware lub Android i przenosimy do niego pobrany plik z programem iPhodroid R12

Instalacja OpeniBoot

    1. Rozpakowujemy plik OpeniBoot i umieszczamy go na pulpicie
    2. Podpinamy iPhone do komputera i wprowadzamy w tryb Recovery (DFU -wciskamy przycisk standby na 3 sekundy ,trzymając dalej standby wciskamy home i trzymamy 10 sekund, puszczamy standby, trzymając home przez kolejne 10 sekund).
    3. Otwieramy okno terminalu (klient SSH) i wpisujemy następujące komendy:

    cd Desktop
    cd Installer
    sudo. / loadibec openiboot.img3

    4. Na ekranie telefonu pojawia się trzy symbole, używając przycisku, Power przechodzimy do drugiego symbolu i czekamy na wyświetlenie komunikatu:
    Welcom to OpeniBoot
    5. Wracamy do teminalu i wpisujemy komendę : / ODBC
    6. Ponownie wprowadzamy iPhone w tryb recovery aż do wyświetlenia symbolu kabla i ikonki iTunes, (w przypadku otwarcia iTunes zamykamy je!)Wracamy do terminalu.
    7. Wciskamy kombinacje klawiszy Carl +C, wpisując w terminal komendę:
    OpeniBoot sudo. / loadibec openiboot.img3
    Kiedy na wyświetlaczu telefonu znów pojawia się trzy symbole, nie wykonujemy żadnych działań w telefonie!
    8. W terminalu wpisujemy komendę / OiBC nie wciskamy enter!!!
    9. W telefonie przyciskamy przycisk Home, a w terminalu kolejny raz wpisujemy komendę /Oibc i czekamy aż pojawi się napis Welcome to OpeniBoot.
    10. Teraz czekam aż telefon przeprowadzi proces instalacji i się zresetuje .
    Gotowe!

Pamiętajmy przy uruchomieniu telefonu poruszamy się po menu, OpeniBoot przyciskiem Power, zatwierdzamy przyciskiem Home!

Co ciekawe najnowsza wersja iPhodroid R12 symuluje czytnik kart SD, którego iPhone nie posiada, dzięki czemu nasz nowo zainstalowany Android korzysta z pamięci wewnętrznej iPhone’a. Niestety nie wszystko działa – denerwuje brak dźwięków. Na pewno możemy telefonować i korzystać z sieci, Wi Fi. W chwili obecnej widać, że jest to jeszcze wersja beta i sporo tutaj problemów z obsługą i wydajnością samego systemu. Kiedy zmienimy w naszym, iPhone’ie system na Android telefon zacznie się ślimaczyć a bardzo wrażliwy na dotyk ekran iPhone’a stanie się po prostu toporny jest to sprawka nieprzystosowania i braku kalibracji iPhone’a do pracy z Androidem.

Na pewno Android na iPhone jest dużą atrakcją, na pewno bajerem, na pewno gratką dla osób lubiących pobawić się nowinkami i testować programy dla różnych platform. Na pewno też architektura iPhone nie została przewidziana dla Androida. Mimo to dużo frajdy sprawia mi wyciagnięcie z kieszeni iPhone i uruchomienie na nim oprogramowania konkurencji, co wprowadza w podziw znajomych, którzy sądzą, że jest to tylko stylistyczna nakładka.

Wiele programów na chwilę obecną nie da się zainstalować, podobnie jest z pobieraniem ich z Android Market. Najprawdopodobniej w wersji finalnej wszystkie te problemy znikną.

iPhodroida możemy również zainstalować na iPhone 2G korzystając ze starszej wersji instalatora 0.6 ( http://code.google.com/p/iphodroid/downloads/list ) jednak tutaj nie będziemy korzystali z wersji 2.2 Androida lecz ze starej wersji 1.6.

Video Toturial iPhodroid 0.6 dla iPhone 2G/3G (iOS 3.1.x) :

Warto również zwrócić uwagę,że dzięki takiemu rozwiązaniu mamy dostęp do dwóch największych sklepów z oprogramowaniem dla urządzeń mobilnych (App Store 250 tysięcy aplikacji, Android Market blisko 100 tysięcy aplikacji), dodatkowo dochodzą przydatne narzędzia z Cydii, Rock czy ICY (alternatywne sklepy z aplikacjami dla iPhone).
A trzeba przyznać, że Android 2.2 Froyo prezentuje się bardzo elegancko na iPhone:)

Poza tym warto wiedzieć, że nowy Android jest 2- 5x szybszy od poprzednika, ma możliwość instalacji oprogramowania również na karcie SD, wspiera OPEN GL ES 2.0, dwustronną notyfikacje pomiędzy aplikacjami sieciowymi a telefonem, backup danych…
Wraz w wprowadzeniem wersji 2.2 Froyo Android stał się ciekawa alternatywą dla iOS Apple. Dzięki iPhodroid mamy możliwość porównania obu tych systemów operacyjnych w praktyce.

Pamiętajcie tylko o ostrożności przy instalacji.

Wojciech dydymus Dydymski

Słownik:

Android wg Wikipedii – platforma dla telefonów komórkowych oparta na systemie Linux, ogłoszona przez Google i inne firmy zrzeszone w Open Handset Alliance 5 listopada 2007. Początkowo możliwe było tworzenie aplikacji jedynie w Javie, obecnie możliwe jest pisanie natywnego kodu z użyciem C/C++.
5 listopada 2007 założono Open Handset Alliance, konsorcjum, w którego skład wchodzi 65 firm z branży telekomunikacyjnej, sprzętowej i programistycznej. Jego celem jest rozwój otwartych standardów dla urządzeń mobilnych]. Inicjatywę powstania tego projektu wsparło przeszło 30 dużych firm, między innymi: Qualcomm, HTC, Intel, Samsung, Motorola, Sprint czy Texas Instruments.

Linux wg Wikipedii – rodzina uniksopodobnych systemów operacyjnych opartych o jądro Linux. Linux jest jednym z przykładów wolnego i otwartego oprogramowania (FLOSS): jego kod źródłowy może być dowolnie wykorzystywany, modyfikowany i rozpowszechniany.
Pierwsza wersja jądra Linux została udostępniona publicznie 17 września 1991 dla architektury komputera PC, wykorzystującej mikroprocesor o architekturze IA-32. Do jądra dołączono narzędzia systemowe i biblioteki z projektu GNU aby otrzymać nadający się do użytku system operacyjny. Z tego powodu powstała też alternatywna nazwa kompletnego systemu: GNU/Linux[2]. Obecnie jest on udostępniany w formie licznych dystrybucji Linuksa, które składają się z jądra (niekiedy zmodyfikowanego w stosunku do oficjalnej wersji) i zestawu pakietów oprogramowania dobranego do różnorodnych wymagań. Dystrybucje zawierają głównie oprogramowanie na licencjach FLOSS, jednak najczęściej zawierają też lub pozwalają na łatwe do instalowanie pewnej liczby programów na licencjach własnościowych.
Najbardziej znanymzastosowaniem Linuksa są środowiska serwerowe, dla których komercyjne wsparcie oferują również duże firmy komputerowe jak IBM, Sun Microsystems, Dell, Hewlett-Packard, Red Hat i Novell. Linux działa na szerokiej gamie sprzętu komputerowego, wliczając komputery biurkowe, superkomputery i systemy wbudowane, takie jak telefony komórkowe i routery.

SSH wg Wikipedii – (ang. secure shell) to standard protokołów komunikacyjnych używanych w sieciach komputerowych TCP/IP, w architekturze klient – serwer.
W ścisłym znaczeniu SSH to tylko następca protokołu Telnet, służącego do terminalowego łączenia się ze zdalnymi komputerami. SSH różni się od Telnetu tym, że transfer wszelkich danych jest zaszyfrowany oraz możliwe jest rozpoznawanie użytkownika na wiele różnych sposobów. W szerszym znaczeniu SSH to wspólna nazwa dla całej rodziny protokołów, nie tylko terminalowych, lecz także służących do przesyłania plików (SCP, SFTP), zdalnej kontroli zasobów, tunelowania i wielu innych zastosowań. Wspólną cechą wszystkich tych protokołów jest identyczna z SSH technika szyfrowania danych i rozpoznawania użytkownika. Obecnie protokoły z rodziny SSH praktycznie wyparły wszystkie inne „bezpieczne” protokoły, takie, jak np. rlogin czy RSH.
Protokoły z rodziny SSH korzystają zwykle z portu 22 protokołu TCP, choć często stosuje się porty o innych numerach w celu utrudnienia wykrycia serwera SSH. Protokół SSH jest zaimplementowany na warstwie aplikacji modelu OSI w ramach połączenia TCP.

OpeniBoot – oprogramowanie, które pozwala instalować na jednym urządzeniu kilka systemów operacyjnych. Oprogramowanie wspiera następujące modele telefonów i odtwarzaczy multimedialnych iPhone 2G/3G, iPod Touch 1G/2G.Program bazuje na jądrze Linux.