W pierwszej kolejności pragniemy odnotować, że Związek Przedsiębiorców i Pracodawców (ZPP) dn. 10 grudnia 2018 r. został powołany przez Prezydenta RP do Rady Dialogu Społecznego. W tym kontekście, uprzejmie prosimy o uwzględnianie ZPP we wszystkich prowadzonych przez Ministerstwo konsultacjach.

Odnosząc się do aktualnie konsultowanego projektu ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw, informujemy, że proponowany projekt ustawy odbieramy jako szansę na wyrównanie możliwości w dostępie do niezbędnego polskim przedsiębiorcom szybkiego internetu.

Poza bowiem wypełnieniem mapy kraju zasięgiem sieci, nie mniej istotna będzie jej wysoka jakość. Tylko taka daje szanse na realny i pozytywny wpływ na prowadzoną działalność, w tym możliwość zaistnienia i konkurowania na rynkach międzynarodowych. Dlatego popieramy proponowaną w projekcie ustawy koncentrację na tworzeniu warunków dla sieci nowej generacji opartych o rozwiązania światłowodowe i 5G. W szczególności cieszy, że państwo dostrzega bariery, które hamują rozwój nowoczesnych technologii i podejmuje próby, żeby je znosić (np. wysokie opłaty administracyjne czy restrykcyjne normy, które odbiegają od funkcjonujących w Europie standardów). ZPP podkreślał już w swoich publicznych wystąpieniach szczególną gospodarczą i społeczną doniosłość budowy w Polsce sieci nowej generacji i wdrożenia Planu dla 5G, jak również niezbędną do realizacji tego celu konieczność likwidacji istniejących barier inwestycyjnych. W ocenie ZPP nowela wychodzi naprzeciw powyższym postulatom, a wdrożenie w życie konsultowanych przepisów wpłynie stymulująco i ożywczo na sektor małych i średnich firm, które stanowią większość biznesową w kraju. Autorzy Projektu są wrażliwi na zgłaszane od lat postulaty rynku w zakresie przyspieszenia, ujednolicenia i ułatwienia procesu inwestycyjnego w budowę sieci, w tym wkrótce sieci 5G. Świadczy o tym nie tylko sam Projekt, ale także jego uzasadnienie, wskazujące na dynamicznie postępujący proces informatyzacji gospodarki, zwiększoną dostępność techniki LTE, a wkrótce także sieci 5G.

Za szczególnie istotne cele i przewidywane skutki wdrożenia ustawy postrzegamy, wskazane w towarzyszących projektowi analizach:

  • powstanie do roku 2025 ok. 570 tys. nowych miejsc pracy,
  • innowacje i skokowy wzrost wydajności w kluczowych sektorach gospodarki,
  • zwiększenie zakresu inwestycji,
  • poprawa oferty w zakresie dostępu do internetu,
  • spadek kosztów transportu o ok. 2 %, czyli nawet 1,8 mld zł w skali roku.

Liczymy, że zakres zaplanowanych w ustawie zmian faktycznie umożliwi uwolnienie potencjału przedsiębiorców telekomunikacyjnych i skłoni ich do realizacji potrzebnych obywatelom, gospodarce i administracji nowoczesnych sieci. Biorąc pod uwagę znaczenie tego zagadnienia zamierzamy szczegółowo monitorować proces legislacyjny dot. omawianego projektu oraz dokonać oceny jego wdrożenia i realnych efektów w przyszłości. Mamy przy tym nadzieję, że tym razem oczekiwania spotkają się z rzeczywistością reprezentowaną w szczególności przez urzędniczą pragmatykę.

ZPP zwraca uwagę, że perspektywa wdrożenia 5G powoduje, że stoimy obecnie jako społeczeństwo przed ogromnym i odpowiedzialnym wyzwaniem nie ewolucji a rewolucji technologicznej. Umożliwienie powszechnego korzystania z sieci 5G będzie z technicznego punktu widzenia wymagało inwestycji w kolejne stacje bazowe i zagęszczenia sieci. Korzystanie z częstotliwości w technologii 5G opiera się na przesyle danych jedynie na niewielkich odległościach. W związku z powyższym operatorzy muszą mieć tzw. pewność inwestycyjną, czyli przewidywalność wydawanych decyzji co do ich rozstrzygnięć czasu wydania, oderwane od arbitralnego uznania urzędniczego i tworzonej contra legem praktyki w danym urzędzie. Jest to szczególnie uciążliwe dla małych i średnich przedsiębiorców, którzy nie mają wystarczających środków i zasobów na dochodzenie swoich praw w ramach procedury odwoławczej czy sądowo administracyjnej. W konsekwencji takie podmioty często po prostu rezygnują z danej inwestycji w sieć, pozostawiając bez własnej winy daną społeczność bez dostępu do telekomunikacji.

Poza powyższym, z żalem odnotowaliśmy, że w ustawie mającej służyć rozwojowi telekomunikacji, podmioty, które odpowiedzialne są za faktyczne wdrożenie oczekiwanych zmian, czyli mają przeznaczyć na to miliardowe budżety – będą mocą tej samej ustawy obciążone dodatkowymi obowiązkami biurokratycznymi (rozległa sprawozdawczość) na rzecz Prezesa UKE (art. 29 ustawy o wspieraniu (…)). W tym miejscu pragniemy wyjaśnić, że wbrew tezom zawartym w uzasadnieniu i OSR, każdy, nawet najmniejszy obowiązek powoduje dla przedsiębiorcy realne i policzalne koszty, które nie są związane z jego podstawową działalnością. Biorąc pod uwagę skalę planowanej zmiany, tj. uruchomienie obowiązku stałego aktualizowania danych, a także sporządzenia i aktualizowania szczegółowych map przebiegu infrastruktury, szacujemy, że w skali całego sektora przedmiotowe koszty sięgną wielu milionów zł. Związek od zawsze zdecydowanie walczy z nadmierną biurokratyzacją relacji administracja-przedsiębiorca, dlatego postulujemy skupić się na rozwiązaniach wspierających rynek i usunąć z projektu te, które wiążą się z jego istotnym obciążeniem.

W ramach uwagi uzupełniającej należy zaznaczyć, że ZPP kierunkowo pozytywnie oceniał zmiany do Prawa telekomunikacyjnego, które weszły w życie 12 grudnia br. w zakresie popularyzowania tzw. „odpapierowienia” kontaktów przedsiębiorców telekomunikacyjnych z klientami. Niestety wprowadzone przepisy nadal sprzyjają biurokratyzacji i nie dają klientom operatorów telekomunikacyjnych realnej możliwości wyboru kiedy i jakie dokumenty chcą otrzymywać w formie papierowej, a jakie zdalnie np. za pomocą poczty elektronicznej. Procedowany kolejny projekt legislacyjny zmieniający również Prawo telekomunikacyjne powinien posłużyć do uelastycznienia wymagań regulacyjnych także w tym aspekcie.

Mając na uwadze wymienione wyżej względy, oczekujemy, że Projekt zostanie przyjęty i wejdzie wkrótce w życie, spełniając tym samym oczekiwania rynku, czyniąc zadość jego najbardziej palącym potrzebom takim jak:

  1. Problemy ze skutecznym i szybkim dostępem do infrastruktury telekomunikacyjnej, budynkowej i technicznej, zwłaszcza w zakresie jej współużytkowania na warunkach niedyskryminacyjnych
    i konkurencyjnych,
  2. Problemy z dostępem budynkowym i brakiem otwartości funkcjonowania w budynku różnych ofert, usług świadczonych w różnych technologiach,
  3. Brak legalnych definicji lub istnienie nieprecyzyjnych definicji pojęć używanych w języku potocznym lub dokumentach strategicznych jak przykładowo: sieci nowej generacji, punkt dostępu bezprzewodowego o bliskim zasięgu, jak również antenowa konstrukcja wsporcza lub instalacja radiokomunikacyjna, miejsca dostępne dla ludności,
  4. Brak wiarygodnego i kompleksowego rejestru dostępnego dla zainteresowanych, obejmującego kanały technologiczne i infrastrukturę telekomunikacyjną umieszczoną w pasie drogowym,
  5. Brak regulacji związanych z nieodpłatnym charakterem wykorzystywania obszarów kolejowych w celu realizacji sieci nowej generacji,
  6. Brak wprost relacji zakazów w zakresie telekomunikacji w miejscowych planach ze zgodnością inwestycji w przepisach odrębnych,
  7. Brak obowiązku zarządcy drogi publikowania aktualnych informacji o planowanych budowach, przebudowach lub remontach odcinków dróg,
  8. Brak możliwości wyłączenia obowiązku pobierania opłaty za zajęcie pasa drogowego za linie umieszczane w kanale technologicznym lub kanalizacji kablowej,
  9. Brak możliwości zawarcia przez gminę umowy z inwestorem na realizację inwestycji zaspokajającej zbiorowe potrzeby wspólnoty, związanej z zajęciem przez inwestora pasa drogowego w celu umieszczenia w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami drogowymi wraz z prawem odrębnego umownego ustalenia opłat za takie zajęcie,
  10. Brak uprawnień do złożenia przez organizację społeczną wniosku o wprowadzenie do rocznego planu działalności kontrolnej, kontroli w zakresie poziomów pól elektromagnetycznych emitowanych z instalacji radiokomunikacyjnej, radionawigacyjnej lub radiolokacyjnej, których równoważna moc promieniowana izotropowo wynosi nie mniej niż 15 W, emitujących pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 30 kHz do 300 GHz,
  11. Problemy związane z ustaleniem adresów wspólnot mieszkaniowych,
  12. Problemy z klasyfikacją przez nadzór budowlany robót zrealizowanych na zgłoszenie jako samowoli budowlanej pomimo braku sprzeciwów organów budowlanych,
  13. Problemy z kwalifikacją stacji bazowych pod kątem ich promieniowania i zgłoszeń związanych
    z procedurą środowiskową,
  14. Problemy z dostępem do usług mobilnych w uzdrowiskach lub sanatoriach.