Telefony komórkowe, palmtopy oraz notebooki stają się coraz bardziej popularne. Niektórzy korzystają często z wielu takich urządzeń naraz – z komputera PC w domu, z drugiego komputera w pracy, z laptopa, organizera i w końcu z telefonu komórkowego. W każdym z takich urządzeń przechowywane są różnego rodzaju dane: adresy, adresy email, numery telefonów itp. Problem ich szybkiej i łatwej synchronizacji nabiera więc coraz większego znaczenia. Cały proces można oczywiście przeprowadzić ręcznie – jest to jednak czasochłonne i nie zawsze proste. Szczególnie w przypadku większej liczby urządzeń może dojść do problemów z synchronizacją.

Z badań przedstawionych przez firmę Booz Allen & Hamilton wynika, że 67% pracowników europejskich przedsiębiorstw przebywa poza swoim miejscem pracy przez 20% czasu pracy. W tym czasie nie zawsze mają oni dostęp do aktualnych danych, co może wpłynąć na wydajność ich pracy. Firmy produkujące komputery i telefony komórkowe próbują oczywiście ułatwić użytkownikom cały proces ujednolicania danych. Pierwsze próby idące w tym celu nie dały jednak zadawalających rezultatów. Spowodowane jest to przede wszystkim różnorodnością standardów. Wiele proponowanych rozwiązań działa tylko w ramach oferty produktowej jednego producenta i tylko w połączeniu z wyspecjalizowanym oprogramowaniem. Później na rynku pojawiły się bardziej przydatne programy takie jak TrueSync firmy Starfish. Również w przypadku tego programu synchronizacja danych nie była łatwa i działała tylko w połączeniu z wybranymi produktami.

Brak jednolitego standardu synchronizacji danych stanowi dla wielu użytkowników istotne ograniczenie. Konieczne było stworzenie jednolitego, akceptowanego przez wiele firm rozwiązania. Na początku 2000 roku 150 firm z branży telekomunikacyjnej i komputerowej podjęło inicjatywę stworzenia nowego standardu synchronizacji danych, który nazwany został SyncML. Powstało konsorcjum SyncML, które zajęło się pracami nad rozwijaniem standardu. Pod koniec 2000 roku opublikowano już specyfikację SyncML w wersji 1.0.
Podstawowym założeniem twórców SyncML było stworzenie standardu otwartego, działającego z wykorzystaniem wielu protokołów sieciowych oraz na wielu platformach sprzętowych. Dlatego też SyncML wykorzystuje takie protkoły jak HTTP, Wireless Session Protocoll, TCP/IP a także protokoły wykorzystywane w połączeniach Bluetooth i IrDA. (patrz rysunek)

SyncML ma przynieść szereg korzyści zarówno użytkownikom, twórcom sprzętu jak i firmom produkującym aplikacje. Użytkownikom – ponieważ znacznie ułatwia i przyspiesza wymianę danych; producentom sprzętu i aplikacji – ponieważ upraszcza prace nad nowymi produktami. Obsługa jednego, popularnego standardu jest znacznie tańszym rozwiązaniem niż implementowanie wielu różnych wersji oprogramowania synchronizacyjnego.

Produkty

Scharakteryzujmy produkty obsługujące technologię SyncML. Jednym z pierwszych telefonów obsługujących SyncML był organizer Nokii – 9210. Aparat umożliwia szybką synchronizację listy zadań, notatek, numerów telefonów i wpisów do kalendarza. Po wgraniu odpowiedniego oprogramowania do komputera PC i podłączeniu telefonu przy pomocy portu IrDA czy też kabla szeregowego wymiana danych odbywa się automatycznie. Podobne rozwiązania posiada też inny telefony Nokii – 7650. Także Ericsson oraz Motorola mają w swojej ofercie telefony wspomagające SyncML. Np. w modelach T39m oraz T68m szwedzkiej firmy można w łatwy sposób zsynchronizować informacje z kontaktami zapisanymi w komputerze PC lub w internetowym kalendarzu. Do synchronizacji danych wykorzystać można protokoły IrDA, Bluetooth, połączenie kablowe a także, po zalogowaniu się do Internetu, protokół WAP.

Synchronizacja danych z domowym PC to nie wszystko co oferuje SyncML. Oprócz rozwiązań typu Client-Client standard ten umożliwia również synchronizację Client-Server. Jest to rozwiązanie przeznaczone przede wszystkim dla dużych firm. Serwerowe oprogramowanie synchronizacyjne oferuje wiele firm. True Sync. Synchronization Server firmy Starfish może być zintegrowany z istniejącymi serwerami aplikacji, firmowymi bazami danych. Ponadto oprogramowanie może być zintegrowane z centrami SMS, a wszystkie dane mogą być przesyłane z wykorzystaniem szyfrowania SSL. Oprogramowanie SyncML serwer umożliwia również zdalne sterowanie niektórymi urządzeniami. Niedawno na konferencji SyncML pokazano telefon, który był kierowany z poziomu serwera. Do aparatu zdalnie wgrano nowe logo, dzwonki, dokonano również zmian ustawień dostępu do Internetu. Oczywiście wszystkie zmiany wprowadzone zostały za zgodą użytkownika.

Czy warto zatem kupować urządzenia i oprogramowanie wykorzystujące SyncML? W wielu przypadkach tak. Według Gartner Group w ciągu kilku lat ruch generowany przez SyncML w sieci przekroczy ruch generowany przez WWW. Wprawdzie do wyników tych badań należy podejść z rezerwą, jednak należy się spodziewać, że wraz z pojawianiem się nowych produktów technologia ta zyska popularność. Niedawno SyncML uznany został przez 3G Partnership Porgramm 3GPP za standard zalecany do wykorzystywania w telefonii 3G. Szeroki krąg firm i organizacji wykorzystujących lub zamierzających wykorzystywać ten standard dobrze rokuje dla dalszego rozwoju tej technologii.

Marcin Horecki