Nowe modele mają na celu obniżenie kosztów projektów i usprawnienie ich realizacji

Vertiv, globalny dostawca krytycznej infrastruktury cyfrowej i rozwiązań zapewniających ciągłość działania, zaprezentował wyniki rozbudowanego projektu badawczego, którego celem było zidentyfikowanie typowych modeli infrastruktury brzegowej (edge computing). Pomogą one przedsiębiorstwom w implementacji standardowego podejścia do wdrożeń przetwarzania brzegowego, co przełoży się na obniżenie kosztów i skrócenie czasu trwania projektów.

Raport „Edge Archetypes 2.0: Deployment-Ready Edge Infrastructure Models” (Archetypy infrastruktury brzegowej 2.0: Gotowe do wdrożenia modele infrastruktury brzegowej) bazuje na terminologii i podstawowych założeniach przyjętych przez Vertiv i wprowadzonych do branży w 2018 roku. W nowym badaniu dokonano dalszej kategoryzacji środowisk brzegowych na bazie takich czynników jak: lokalizacja i środowisko zewnętrzne, liczba szaf, wymagania wobec zasilania i jego dostępność, dzierżawa przestrzeni na rozwiązania IT, infrastruktura pasywna, dostawca infrastruktury brzegowej oraz liczba lokalizacji, w których realizowane są wdrożenia.

 

  • Urządzenia w infrastrukturze brzegowej (brzeg urządzeń) – Obliczenia dokonywane są w samym urządzeniu końcowym: we wbudowanym do niego module albo w działającym w postaci autonomicznej (np. podłączone bezpośrednio urządzenia AR/VR lub inteligentne światła drogowe).
  • Mikroinfrastruktura brzegowa (mikro brzeg) – Małe, samodzielne rozwiązanie, które może mieć rozmiar od jednego lub dwóch serwerów, do czterech szaf teleinformatycznych. Może być wdrożone we własnej siedzibie przedsiębiorstwa lub w centrum danych operatora telekomunikacyjnego. Wśród typowych sposobów wykorzystania tego typu rozwiązań są systemy zarządzania zasobami w czasie rzeczywistym oraz obsługa systemów IT w placówkach edukacyjnych.
  • Rozproszone brzegowe centra danych – Mogą to być centra danych znajdujące się na terenie przedsiębiorstwa (wcześniej istniejące centrum danych lub serwerownia, albo nowy samodzielny obiekt), jak też małe, rozproszone centrum danych lub obiekt kolokacyjny w sieci operatora telekomunikacyjnego, albo w regionalnym przedstawicielstwie przedsiębiorstwa. Rozproszone brzegowe centra danych są obecnie powszechne w branży produkcyjnej, telekomunikacji, ochronie zdrowia i u operatorów aplikacji smart city.
  • Regionalne brzegowe centra danych – Centrum danych zlokalizowane poza głównymi węzłami centrów danych. Ponieważ jest to typowy obiekt zbudowany specjalnie do obsługi infrastruktury obliczeniowej, ma wiele cech hiperskalowalnych centrów danych, np. jest klimatyzowany i kontrolowany, zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa i niezawodności. Model ten jest powszechny w branży detalicznej i służy jako miejsce pośredniego przetwarzania danych.

 

Ujednolicenie terminologii związanej z infrastrukturą brzegową trzy lata temu pomogło w zrozumieniu istoty tego typu wdrożeń. Była to pierwsza formalna próba – wykorzystująca informacje zebrane w całej branży – pogrupowania rodzajów wdrożeń brzegowych w sposób, który pomógłby przedsiębiorstwom uniknąć ponownego wymyślania koła przy każdym nowym projekcie. Od tego czasu inne firmy i instytucje branżowe pracowały równolegle – często z udziałem Vertiv – nad stworzeniem standardowych procesów i technik, które pozwolą na lepsze zrozumienie i zwiększenie efektywności infrastruktury brzegowej. Opracowane właśnie najnowsze modele infrastruktury brzegowej stanowią logiczny kolejny krok.

 

– W miarę dojrzewania koncepcji infrastruktury brzegowej oraz wzrostu liczby lokalizacji brzegowych, które stają się coraz bardziej wyrafinowane, uporządkowanie modeli tego typu infrastruktury stało się niezbędnym krokiem w kierunku standaryzacji sprzętu i tworzenia projektów, co może zwiększyć wydajność takich środowisk, zmniejszyć ich koszty oraz skrócić czas wdrażania – mówi Martin Olsen, globalny wiceprezes ds. strategii brzegowej i transformacji w firmie Vertiv. – Obiekty brzegowe nadal będą wymagały pewnego dostosowywania do specyficznych potrzeb użytkowników, ale stworzone przez nas modele usprawniają proces wyboru, przynajmniej w podstawowej fazie i wprowadzają bardzo potrzebną powtarzalność do środowisk brzegowych. Wyniki tych badań są szczególnie przydatne dla osób analizujących specyfikacje rozwiązań, takich jak partnerzy kanałowi oraz specjaliści od zarządzania IT.

 

Przeprowadzone badanie, opracowane przy wsparciu firmy analitycznej STL Partners, jasno pokazuje, że lokalizacje brzegowe będą wymagały udoskonaleń związanych z szeregiem czynników, takich jak środowisko, sposób ich wykorzystania, obecność przestarzałego sprzętu, usługi bezpieczeństwa i utrzymania, współpraca z centrum danych przedsiębiorstwa oraz możliwości komunikacyjne. Usprawnienia te są jednak możliwe w ramach modeli infrastruktury brzegowej i nie umniejszają korzyści płynących ze standaryzacji.

 

– Przyjmując cztery modele infrastruktury brzegowej, wszyscy uczestnicy tego rynku mogą czerpać wiele korzyści, w tym przyspieszyć wdrażanie nowych lokalizacji, a przez to rozszerzanie swojej działalności – mówi Dalia Adib, dyrektor, konsultant i lider działu analiz związanych z przetwarzaniem brzegowym w STL Partners. – Rynek infrastruktury brzegowej przeżywa wzrost, a ten może być jeszcze bardziej zwiększony poprzez wprowadzenie pewnego stopnia standaryzacji języka, którego używamy do opisywania wdrożeń brzegowych.

 

Raport analizuje również wymagania dotyczące infrastruktury brzegowej niektórych kluczowych branż, w tym firm produkcyjnych, placówek handlu detalicznego i operatorów telekomunikacyjnych, oraz ocenia preferowane przez nie modele infrastruktury brzegowej. Zawiera także zalecenia dla przedsiębiorstw i dostawców rozwiązań wdrażających infrastrukturę brzegową.

Firma Vertiv opracowała również narzędzie online, które ma pomóc klientom, partnerom handlowym i innym osobom tworzącym plany infrastruktury brzegowej, podejmującym decyzje o zakupie oraz wdrażającym ją w określeniu odpowiedniego modelu dla ich zastosowań.