Projekt telefonu komórkowego dla osoby starszej, niewidomej lub niedowidzącej

Mój pomysł polega na zintegrowaniu już istniejących idei i inwencji tak, by po połączeniu powstał jak najbardziej przyjazny i intuicyjny telefon w swojej kategorii. W skrócie: telefon będzie składał się z okularów i etui…

Okulary będą wyposażone w:

  • 3 kamery: jedna umieszczona centralnie, oraz dwie po bokach skierowane na lewo i prawo. Ich zadaniem będzie skanowanie otoczenia (wykrywanie przeszkód, rozpoznawanie znaków drogowych – zarówno poziomych, jak i pionowych, sygnalizacji świetlnej, rozpoznawanie tekstu);
  • 2 mikrofony umieszczone na dole oprawek – pod ekranami;
  • wibrujące końcówki zauszników – będą ostrzegały przed zbliżającą lub pojawiającą się nagle przeszkodą z prawej, bądź lewej strony, a także z naprzeciwka (jednoczesne drgania).

Na samych zausznikach zaś będą znajdowały się specjalne przystawki przekazujące dźwięki bezpośrednio do mózgu poprzez wprowadzenie w drgania kości czaszki. Dodatkowo na zausznikach ulokowane zostaną cylindryczne przełączniki głosu i ekranu.

  • soczewki lub „szkiełka” będą mogły pełnić rolę monitorów w razie potrzeby (np. wyświetlanie powiększonego tekstu itp.). Można je także dowoli przyciemniać, bądź rozjaśniać.

Etui będzie pełniło nie mniej ważną rolę:

  • będzie właściwie bazą dla telefonu – niestety w ciągu 10 lat nie uda się jeszcze zminiaturyzować wszystkich modułów i zamknąć w tak kompaktowej formie jak oprawki;
  • komunikacja z okularami będzie odbywała się z pomocą bluetooth
  • zasilanie okularów w razie potrzeby (bezprzewodowy przesył prądu na małe odległości), czyli przenośny akumulator.
  • na etui będą znajdowały się 2 suwakowe przełączniki: numer alarmowy 112, oraz numer domowy. Ich użycie spowoduje także wysłanie danych z dokładną lokalizacją, ponieważ system ma zintegrowany GPS.

Sony Ericsson 2plus
Sony Ericsson 2plus

Parę zdań o działaniu systemu:
Telefon głównie będzie obsługiwany za pomocą poleceń głosowych (coś na kształt osobistego asystenta). Dlaczego nie komunikacja za pomocą myśli? Otóż uważam, że obsługa byłaby bardzo kłopotliwa – można sobie wyobrazić, że niechcący uruchamiamy funkcje telefonu w wyniku jakiejś sugestii, bodźca itp. Także głosem wydajemy polecenia – czy chcemy zadzwonić, wysłać wiadomość tekstową, dodać numer do książki, wytyczyć trasę, szukać informacji w internecie itd.
Kamery pomogą poruszać się po mieście – bezpiecznie przeprowadzą przez przejście dla pieszych, zeskanują rozkład jazdy, pomogą czytać gazety i inne teksty.

Ponieważ telefon będzie miał formę okularów, więc tak jak w przypadku tradycyjnych oprawek – będą dostępne różne kolory, kształty, dla kobiet i mężczyzn, dla starszych i młodszych. Po prostu nowoczesna technologia zawarta w klasycznym kształcie.

Uważam, że taki telefon rzeczywiście może pomóc osobom starszym, niewidomym lub niedowidzącym. Wszystko za sprawą zupełnie odmiennego sposobu komunikacji z urządzeniem – względem tradycyjnych „słuchawek”. Często człowiek tworzył epokowe i przełomowe wynalazki, kiedy inspiracją dla niego była po prostu otaczająca przyroda i natura… Tutaj właśnie tak jest – człowiek może „dogadać się” z urządzeniem zupełnie tak, jak z drugim człowiekiem

parlando