Spróbuję najprościej jak się da. Do bezpiecznego przekazania odbiorcy klucza szyfrującego wykorzystuje się cząstki elementarne (w omawianym przykładzie – fotony) i ich cechy kwantowe. Każda próba przechwycenia transmisji zostaje wykryta, dzięki faktowi że odczyt stanu kwantowego cząstki powoduje jego nieuchronne zaburzenie. W wypadku wykrycia intruza procedurę przekazania klucza powtarza się do skutku, a następnie przesyła zaszyfrowane dane dowolną drogą. Innowacyjność projektu opiera się na przełamaniu bariery ograniczonego dystansu kwantowej transmisji klucza (wspomniany rekord – 150 km) i zapewnienia jej globalnego zasięgu.
